In het boek “Dit is mijn Hof “van Chris de Stoop wordt de teloorgang beschreven van het duizendjarig cultuurgebied met zijn bewoners in de polders tussen de Nederlandse grens en het Waasland van Beveren, en Doel. Het Syrië van de Lage Landen. Ook hier worden mensen het leven onmogelijk gemaakt en verdreven van hun  geboortegrond . Kapot gemaakt wat generaties lang in duizend jaar is opgebouwd, ja, eeuwenlang.

In het hoofdstuk “De Razzia” in dat boek worden zijn broer en zijn moeder overvallen of ze misdadigers zijn: Helikopters hangen in de lucht, de politie heeft de boerderij omsingeld of ze moordenaars op het spoor zijn en controleurs jagen de beesten in de wei de stuipen op het lijf. In het  huis wordt de hele inboedel zonder enig respect overhoop gehaald. Men graait met vuile handen in het pas gewassen en gestreken linnengoed en respectloos haalt men de papieren van hun overleden vader uit de laden. Veel ervan belandt ook op de nog niet aangeveegde vloer..

Ik lees nu met instemming van de schrijver een kort fragment voor:  onderaan bladzijde 206 :CITAAT!
Ik herinner me dat hij die gemeen grijnzende inspecteur wel drie keer vroeg“ Wie heeft dan de politie op mijn dak gestuurd “. “Mest beter uw eigen stal uit”, zei de controleur dreigend, “Scary Man! Toen riep mijn bejaarde moeder met krakende stem iets wat ik mijn leven lang niet zal vergeten…:”Ge moogt alles onderzoeken, ge moogt boetes geven, maar ge moogt niet iemand zijn eer afpakken!”De inspecteur keek haar perplex aan.

Toen de controleurs vertrokken, begon mijn broer zijn beesten te voederen alsof zijn leven ervan afhing.
Hij zette in de voederstal maïs en meel klaar voor de volgende morgen. Hij inspecteerde de wei,waar de rust was weergekeerd. Hij deed in de schemer de laatste ronde om te zien of alle deuren en hekken vergrendeld waren. Daarna zat hij zich dood te roken op zijn zwarte sofa. Ik zag dat hij helemaal uit zijn doen was.Hij was diep geraakt en gekraakt.

Korte tijd later kwam er weer een controleur. Hij keek de oormerken en registers na en kwam tot de vaststelling dat een zojuist aangekocht rund nog niet was ingeschreven. Mijn broer zei dat hij dat in alle commotie vergeten was en maakte het snel in orde. De controleur stemde er in mee in. Toch kwam er daarna een brief dat mijn broer als sanctie alle zoogkoeienpremies voor het hele jaar verloor. Het ging over duizenden euro’s ,voor één administratief foutje.

“Het is toch zo?” schokschouderde hij tijdens mijn traditionele zondagsbezoek. ”Het is zo,” zei ik. Hij staarde naar buiten en trok aan zijn sigaret.Ik volgde  de rook die omhoog kringelde langs een gele, kleverige vliegenvanger, waaraan insecten hingen te wriemelen en te sterven. Het was alsof hij meer rookte dan ademhaalde. “Zeg nu zelf”, zei hij. Ik zweeg. “Zeg nu zelf, ze willen ons kapot maken”. Ik knikte. Het was d’r op of d’r onder.Hij was het helemaal zat.
Punt. Uit.  Einde citaat. 
Kort daarop stapte ook zijn broer uit het leven.

18 februari 2016 infoavond Knokke

Op 18 februari 2016 wordt er een uitgebreide infoavond georganiseerd in Knokke (BE) waarbij ook alle Vlaamse partijen aanwezig zullen zijn. Meer weten?
Zie:www.zwininverandering.eu

Duurzaam behoud en uitbreiding van natuurgebied Het Zwin
Het Zwin is een natuurgebied op de grens van Nederland en Vlaanderen. Het is een intergetijdengebied dat bestaat uit schorren en slikken. Slikken zijn laaggelegen modderplaten die bij vloed overstromen en bij eb droog staan. Schorren zijn hoger gelegen delen van het intergetijdengebied die maar een paar keer per jaar onderlopen en begroeid zijn met bijzondere planten.

Natuurgebied het Zwin wordt bedreigd. Het unieke landschap van slik en schor verzandt en slibt dicht. Zonder ingrepen zal het Zwin op termijn niet meer in verbinding staan met de Noordzee en verandert het type landschap waardoor de unieke estuariene natuur verloren gaat. Kustvogels raken hierdoor hun leefgebied kwijt en de bijzondere slikken en schorren gaan verloren.

Om dit tegen te gaan wordt het Zwin uitgebreid met 120 hectare, waarvan 10 hectare op Nederlands grondgebied en 110 hectare op Vlaams grondgebied.                       

Welke werkzaamheden staan gepland in het Zwin?

  • Bouw van een nieuwe waterkerende dijk
  • Afgraven van de bestaande internationale dijk
  • Uitdiepen en verbreden van de hoofdgeul in het bestaande Zwin
  • Herstel van broedvogeleilanden in het bestaande Zwin op Vlaams grondgebied
  • Recreatieve mogelijkheden zoals fiets- en wandelpaden binnen- en buitendijks, een vlonder pad en diverse uitkijkpunten.

Meer weten over de plannen rondom het Zwin?

Ziewww.zeeland.nl/natuurpakket enwww.zwininverandering.eu

Aan de lezers van de Nieuwsbrief “Red onze Polders”.

Uw aandacht gevraagd voor:

Onderwerp: Film Onder de Oppervlaktevan Digna Sinke over de politieke besluitvorming rond de Hedwigepolder komende maandagavond 1 februari om 20.30 uur wordt uitgezonden op Ned 2   In programmablad (VPRO) wijdt de schrijver Bas Heijne er een schitterend commentaar aan. “Wat de film op een pijnlijke manier laat zien is hoe berekenend het populisme van de huidige generatie politici is. Want vanaf het begin stond vast dat België en Europa Nederland aan het verdrag zouden houden. Alle beloftes aan betrokkenen die er fel tegen waren  of er mee in hun maag zaten waren vals. Er werd door politici gevleid, gepaaid, getraineerd, gedeald en gelogen, van Balkenende tot Rutte, van Gerda Verburg tot Henk Bleker”. Alleen Cees Veerman deed er niet aan mee omdat hij dat een akelige vorm van kiezersbedrog vond met “een funest effect op het vertrouwen en het geloof in de politiek”.

Vriendelijke groet

Nout en Magda de Feijter

ONTROERENDE VERHALEN.
op de Nieuwjaarsbijeenkomst in Westdorpe 30 jan 2016

BOEIENDE LZEZING IN WESTDORPE OP 30 JANUARI VAN DE SCHRIJVER VAN het boek
mijn hofDIT IS MIJN HOF dhr Chris de Stoop.

In het kort samengevat:

De Hedwigepolder, de beroemdste polder van de lage landen, op de Zeeuwsch-Vlaamse grens, moet en zal onder water worden gezet.

Deze polder is symbool geworden voor het oude boerenland dat moet wijken voor nieuwe natuurgebieden. Dit raakt de bevolking diep in de ziel.

Schrijver Chris de Stoop, boerenzoon uit de streek, keert terug naar de ouderlijke hoeve, die van de ene op de andere dag leeg is komen te staan.

Terwijl hij de boerderij bestuurt, ziet hij hoe het landschap om zich heen verandert.

De auteur ziet om naar het boerenleven dat het land maakte tot wat het was, duizend jaar lang.

En hij kijkt met verbijstering naar het geradbraakte land dat het geworden is.


polder.natuur.Waasland.haven

Want in de grensstreek van Zeeuws-Vlaanderen en België worden boerderijen onteigend en waardevol cultuurland (in Nederland o.a. de Hedwigepolder) onder water gezet als 'natuurcompensatie' voor de uitbreiding van de havens van Antwerpen.

Dat dit de inwoners van het gebied niet onberoerd laat is voor de hand liggend: de door overheid en 'de Groenen' afgedwongen maatregelen zijn voor hen vaak onbegrijpelijk: rijke akkergrond worden schrale moerassen, bewoners moeten verdwijnen.

Chris de Stoop, afkomstig uit de streek, verhaalt over de ONDERGANG  van het eigen familiebedrijf, gekoppeld aan de verwoesting van de streek.

Niet alleen landschap en bedrijven worden verwoest, maar ook de sociale structuur en de gemeenschap gaan ten onder. Het boek, geschreven in literaire stijl, vertelt zowel het persoonlijk verhaal van de schrijver, als het verhaal van een land dat ooit de trots van de bewoners was, maar dat nu door politiek en economie ten onder dreigt te gaan. Deze mengeling van non-fictie en roman geeft de lezer inzicht in de vaak pijnlijke strijd tussen streekbewoners en overheid.


De hele zaal was doodstil en geroerd door zijn voordracht, zijn woordkeuze en zijn bewogen meeslepende stem. Juist de medestanders van Red Onze Polders konden zich inbeelden in zijn gevoelens , die zij vanuit hun milieu, hun afkomst in hun ziel raakten.

Ga het boek lezen en geef gehoor aan de roep van de schrijver:

koop


BLIJF REBELS, BLIJF JE STEM VERHEFFEN TEGEN HET ONRECHT,

GEEF JE NIET GEWONNEN.


LUCTOR ET EMERGO

P.S.

Laatste Zeeuwse lezingen van Chris de Stoop over ‘Dit is mijn hof’: 

15 februari om 19 u 30 in Meliskerke in boekhandel De Boekenmolen

17 februari om 20 u in Hulst in Café De Jonkheer

baeckermat
ZATERDAG 30 JANUARI WAREN WE BIJEEN OM TE LUISTEREN
Naar een boeiende uiteenzetting van Dhr. Koch van het gelijknamige burau-adviesorgaan gevestigd te Goes en Terneuzen

Zijn visie bracht duidelijk aan het licht dat ten gevolge van de klimaatontwikkeling, het stijgen van de zee ( 3 meter) binnen 20 tot 50 jaar zo spoedig mogelijk overal langs de kust de “zeegaten” moeten worden afgesloten, de beschermende duinen en dijken verhoogd.  
Of door een kunstmatig nieuw aan te aangelegde “strandwal” ons land te behoeden voor overstromingen. Dieper in het land gelegen zeehavens zullen hun infrastructuur moeten wijzigen zoals Hamburg, Rotterdam en Antwerpen.
Wie daar nu nog niet aan begonnen is ligt nu al op achterstand.
In dat licht bezien brengt ons de WAANZIN van het ONTPOLDEREN nu nog duidelijker in beeld.
Wat de Wester-Schelde betreft moeten we terug naar vroeger , (dat roepen de natuurfanaten toch ook?) naar de toestand rond 1100 toen de Honte een riviertje was dat uitmondde in het water van de Noordzee, zoals Rijn, Maas en Schelde.

Grote stormen en verhoging van het zeeniveau verwoestte toen de natuurlijke strandwal en in ons land verdwenen grote delen in de golven.
Nog voordat die ondergelopen polders weer terug konden worden hersteld werden door de godsdienstoorlogen grote delen in Zeeuwsch-Vlaanderen opnieuw onder water gezet. Zowel door Spanjaarden als door de Opstandige aanhangers van Willem van Oranje.
Dit Vlaamse gebied werd na de Vrede van Munster in 1648 een “Wingewest “ en alle handel via de Schelde vanuit het vijandige Vlaanderen werd verboden.
Het verdrag omtrent 1839 waarin door Noord-Nederland werd afgesproken dat er vrije doorvaart voor België zou worden verleend wordt nu dus achterhaald door het toenemend overstromingsgevaar.
Het is nog maar kort gelden dat door storm en springtij het water tot enkele centimeters bovenaan de extra verhoogde kademuur stond in Antwerpen. Daarachter stonden grote delen in de stad al onder water.
Wat staat ons te wachten?
In de  riviermondingen van de Elbe bij Hamburg, van de Nieuwe waterweg bij Rotterdam en van de Wester-Schelde bij Vlissingen-Breskens moeten worden voorzien van een “Zeewering”. Wat houdt dat in voor de Wester-Schelde?
Afsluiting tussen Vlissingen en Breskens met doorlaatsluizen, wegverbinding, uitwateringssluizen, containerterminals en daarvoor aan de zeezijde beschermende recreatie-eilanden met schorren en slikken. 
TALLOZE PLANNEN LIGGEN AL KLAAR. NU NOG DE STROPERIGE POLITIEK EN DE UITSCHAKELING VAN ACHTERHAALDE ARGUMENTEN. 
GEEN DWAZE ONTPOLDERING MEER DIE UITSLUITEND VERNIELEN!!

De titel  Ja,de Hertogin Verdrinkt

Verwijst naar de nieuwe website die ons een blik gunt op de schoonheid, de vergankelijkheid,
de geschiedenis van een cultureel gebied voordat het verwoest wordt hier en niet verder

en zinsloos ten onder gaat.

Klik dus regelmatig op onderstaande site en zet die bij je favorieten!!!  
MET NAME DE VIDIOPORTRETTEN OP DEZE SITE LATEN DESKUNDIGEN AAN HET WOORD DIE VAN DE ACHTERHAALDE HOBBY-IDEEEN VAN GEDREVEN NIEUWE NATUURMAKERS GEEN SPAAN HEEL LATEN.

www.standplaats-hedwige.info  .

Informatiebijeenkomst werkzaamheden in het Zwin

14 januari 2016



Nieuws

Op donderdag 4 februari 2016 is er vanaf 18.30 uur tot 21.30 uur een inloopavond over de werkzaamheden in het Zwin die vanaf april 2016 gaan plaatsvinden.

De bijeenkomst wordt georganiseerd in het dorpshuis van Retranchement, Markt 1 door de Provincie Zeeland in samenwerking met het Agentschap Natuur en Bos en het Agentschap Maritieme Dienstverlening en Kust.
Iedereen is van harte welkom om bij deze bijeenkomst aanwezig te zijn.

Programma donderdag 4 februari 2016

Locatie: dorpshuis van Retranchement, Markt 1

  • 18.30 uur inloop met koffie en thee
  • 19.00 uur welkomstwoord door Carla Schönknecht, gedeputeerde Provincie Zeeland
  • 19.10 uur presentatie over de werkzaamheden
  • 20.00 uur gelegenheid tot het stellen van vragen
  • 21.15 uur einde programma

Aanmelden informatieavond

Graag horen we of we op uw komst mogen rekenen.
U kunt zich aanmelden bij mevrouw D. van Zalen, projectsecretaris van het Natuurpakket Westerschelde via: This email address is being protected from spambots. You need JavaScript enabled to view it. of via telefoonnummer 0118 - 63 15 22.

Duurzaam behoud en uitbreiding van natuurgebied Het Zwin

Het Zwin is een natuurgebied op de grens van Nederland en Vlaanderen. Het is een intergetijdengebied dat bestaat uit schorren en slikken. Slikken zijn laaggelegen modderplaten die bij vloed overstromen en bij eb droog staan. Schorren zijn hoger gelegen delen van het intergetijdengebied die maar een paar keer per jaar onderlopen en begroeid zijn met bijzondere planten.

Natuurgebied het Zwin wordt bedreigd. Het unieke landschap van slik en schor verzandt en slibt dicht. Zonder ingrepen zal het Zwin op termijn niet meer in verbinding staan met de Noordzee en verandert het type landschap waardoor de unieke estuariene natuur verloren gaat. Kustvogels raken hierdoor hun leefgebied kwijt en de bijzondere slikken en schorren gaan verloren.

Om dit tegen te gaan wordt het Zwin uitgebreid met 120 hectare, waarvan 10 hectare op Nederlands grondgebied en 110 hectare op Vlaams grondgebied.                       

Welke werkzaamheden staan gepland in het Zwin?

  • Bouw van een nieuwe waterkerende dijk
  • Afgraven van de bestaande internationale dijk
  • Uitdiepen en verbreden van de hoofdgeul in het bestaande Zwin
  • Herstel van broedvogeleilanden in het bestaande Zwin op Vlaams grondgebied
  • Recreatieve mogelijkheden zoals fiets- en wandelpaden binnen- en buitendijks, een vlonder pad en diverse uitkijkpunten.

18 februari 2016 infoavond Knokke

Op 18 februari 2016 wordt er een uitgebreide infoavond georganiseerd in Knokke (BE) waarbij ook alle Vlaamse partijen aanwezig zullen zijn. Meer weten?
Zie: www.zwininverandering.eu

Meer weten over de plannen rondom het Zwin?

Zie www.zeeland.nl/natuurpakket en www.zwininverandering.eu


 

Nieuws uit doel!

Volledige artikels op http://www.doel2020.org 

Inhoud:

  • Vlaamse Regering, gaan we nu samen een oplossing zoeken?
  • Antwerpen beslist en het Waasland zwijgt in alle talen
  • MLSO motiveert afbraken in Doel met leugenachtige verklaringen
  • PolderMAS viert derde verjaardag
  • 3G op Havendag
  • Actievoerders maken einde aan infomarkt Vlaamse overheid
  • Erfgoedgemeenschap protesteert tegen kap van honderden bomen
  • Ontwerper van nieuwe natuur wil behoud populieren... in eigen achtertuin
  • Fakkeltocht voor behoud van de Polder
  • Debat van Beverse milieuraad op 10 november kreeg onverwacht bezoek van actievoerders
  • Raad voor Vergunningsbetwistingen oordeelt: slibopspuiting in Arenbergpolder is illegaal
  • Kritiek op havencijfers over indirecte jobs
  • NBB: sfeer van malaise in de Antwerpse Haven
  • Scheldewijding en Doelse Feesten
  • Dit is mijn hof
  • Overlijden Charles Kimpe

Redt Plan Spaargaren het Deltaprogramma ?

In november 2014 nam de Tweede Kamer de motie Geurts aan: Plan Spaargaren, dat de aanleg van zeesluizen in de splitsing van de Oude en Nieuwe Maas omvat en zo de Nieuwe Waterweg aan de oostzijde afsluit, wordt nader onderzocht. Deze maatregel vergroot de waterveiligheid en bezuinigt op de uitgaven, maar is men zich ook bewust dat deze hoofdkeuze grote voordelen heeft voor het hele watersysteem?
Sinds 2008 geeft de Adviesgroep Borm & Huijgens aan dat het afsluiten van de Nieuwe Waterweg de sleutel is tot een klimaatbestendig Nederland en de redding van het Deltaprogramma
.

Deltaprogramma nog altijd onder de maat
Bij gebrek aan een landelijk raamwerk zette de planvorming voor de Zuidwestelijke Delta de overige deelplannen in een vroeg stadium op het verkeerde been. De optelsom van regionale en sectorale deelplannen bleek vervolgens niet het beoogde landelijk totaalplan voor een klimaatbestendig Nederland.

Bestuurders en politici lieten zich teveel sturen door hogere ambtenaren, door uitvoerders en belanghebbenden. Het ontbrak met regelmaat aan onderzoek en onderbouwing.Vaak zijn er besluiten genomen op basis van halve waarheden, met onvoldoende kennis van zaken en door het hanteren van onjuiste doelen. Plannen werden bovendien nogal eens doorgerekend op basis van de meest gunstige prognoses. Zo kreeg duurzaamheid een houdbaarheidsdatum, bleek robuust nogal kwetsbaar en innovatief werd experimenteel. Averechtse projecten die eenmaal op de rails zijn gezet, blijken nauwelijks te stoppen en leiden tot forse kapitaalvernietiging.
Het Deltaprogramma blijft wat betreft waterveiligheid en zoetwatervoorziening ver onder de maat gebleven en is nauwelijks gericht op de lange termijn.

Het Deltaprogramma is dan wel een gezamenlijke verantwoordelijkheid van de verschillende overheidslagen in Nederland, maar niemand weet meer wie eindverantwoordelijk is. Het programma stoelt op consensus en draagvlak. Men verschuilt zich sinds jaren achter elkaar.
De Nederlandse overheid behoort echter als een goed rentmeester te handelen.

Grootschalige systeemmaatregelen ontbreken
Tot nu toepakte men de landelijke waterproblemen aan met grote waterloopkundige systeemmaatregelen, zoals het graven van de Nieuwe Merwede, de Bergse Maas, het Kanaal bij Pannerden, de Zuiderzeewerken en de Deltawerken.
Hoe gaat het eigenlijk ditmaal? De herijking van de landelijke zoetwaterverdeling, die was gepland van 2009 tot 2015, is nooit doorgezet. Het nu voorgestelde voorzieningenniveau voor zoetwater accepteert bij voorbaat zoetwatertekorten. Meerlaagsveiligheid en overstromingsbestendigheid leggen zich al in zekere mate neer bij komende overstromingen.Tenslotte levert adaptief waterbeleid geen grootschalige systeemmaatregelen en zeker geen lange termijn oplossingen, maar resulteert slechts in een aanpak die veel weg heeft van pleisters plakken. Ondanks alle goede bedoelingen wordt er te weinig voortgang geboekt en langzaamaan zet het Deltaprogramma zich klem.

Zoetwater van levensbelang
Minder dan een tienduizendste van al het water op aarde is zoet oppervlaktewater.
Van dit water in rivieren en meren is veel leven en welvaart afhankelijk.
Het merendeel van het zoet oppervlaktewater gaat in Nederland verloren via de Nieuwe Waterweg met de intentie hiermee het zout terug te dringen. Dit beleid houdt de landelijke zoetwatervoorziening in een wurggreep en maakt van onze overheid de grootste waterverspiller. Met de verwachte afname van minimum rivierafvoeren is deze werkwijze een doodlopende weg. Intussen verzilt Nederland met een tempo van zo’n 10.000 ha per jaar en verslechtert het vestigingsklimaat aanzienlijk.
De waterafhankelijke land– en tuinbouwsectoren leveren nu nog ons grootste exportproduct, met een zeer hoge bijdrage aan het BNP, veel werkgelegenheid en de grootste opbrengst per hectare. Verzilting bedreigt naast deze sectoren eveneens het meest geïndustrialiseerde en dichtstbevolkte deel van het land.
Herziening van de Deltabeslissingen en het Deltaprogramma is uit het oogpunt van waterveiligheid en zoetwatervoorziening dan ook zeer wenselijk.
Laten we dit vooral doen voor het te laat is.

Vooruit verdedigen
De juiste aanpak is een preventief beleid in het verlengde van de Zuiderzeewerken en de Deltawerken. Het wordt hoog tijd dat vakmensen sturing gaan geven aan het Waterschap Nederland en op basis van gericht onderzoek en integrale afwegingen komen tot verantwoorde besluiten.
Vooruit verdedigen met effectieve maatregelen is hard nodig. Elke euro die gebruikt wordt voor verkorting en versterking van de primaire waterkeringen is een optimale investering. Voor de waterveiligheid moet het Waterschap Nederland haar dijkring kunnen sluiten en alleen met druk van zoetwater kan de algehele verzilting teruggedrongen worden.

Zeesluizen voor de Nieuwe Waterweg
Het Plan Spaargaren creëert een omvangrijke zoetwaterbuffer door een einde te maken aan het grootschalig zoetwaterverlies. Alle inlaatpunten voor zoetwater worden veilig gesteld en er komt voldoende zoetwater om de algehele verzilting tegen te gaan en het zout terug te dringen tot zo ver mogelijk tegen de kustlijn. De herijking van de landelijke zoetwaterverdeling wordt een feit. Nederland mag zoet worden en blijven. De oude stadshavens en de rivieren naar de Rijnmond worden zoet en getijloos. De waterhoogte wordt meer beheersbaar. Dit is gunstig voor de diepgang van de scheepvaart en geeft in de benedenrivieren minder schutproblemen.
Ook de rivierwaterveiligheid neemt toe doordat de hoogwaterstanden bij Rotterdam gemiddeld een meter lager uitvallen dan nu. Het omslagpunt van rivieren en zee verplaatst zich van de kwetsbare regio Drechtsteden naar de Zuidwestelijke Delta, een regio met waterbergend vermogen.

De aanvoer van zoetwater naar het zuidwesten betekent naast toename van nutriënten voor de vis- en schaaldiersectoren eveneens een kwaliteitsverbetering van het oppervlaktewater en verhoging van de biodiversiteit door zoetzout overgangen en estuariene dynamiek. Dit alles bevordert ook natuurbeleving en recreatie en met de verruimde mogelijkheden voor vismigratie voldoen we met gemak aan de internationale verplichtingen.
Economie en milieu plukken er de vruchten van. Wanneer alle voordelen van zeesluizen bij de diverse belangenorganisaties bekend zijn, ligt het voor de hand dat deze systeemmaatregel kan rekenen op een breed maatschappelijk draagvlak.
In november 2015 wordt de uitslag van het onderzoek bekend gemaakt. Als alle baten en lange termijn garanties integraal worden meegewogen bij de uiteindelijke beslissing, dan is de kans groot dat het Deltaprogramma, dat we tot nu toe als risicovol en miljardenverslindend beschouwen, gered gaat worden door Plan Spaargaren.

W. Borm Adviesgroep Borm & Huijgens - integraal waterbeheer, oktober 2015

Welke koers kiest minister Schultz?

De komende reactie van minister Schultz naar de Tweede Kamer op de uitkomst van de studie naar Plan Spaargaren kan de richting bepalen naar een klimaatbestendig Nederland.

Als de afname van de minimum rivierafvoeren in de zomer blijft zoals voorspeld, dan is er met het huidige Deltaprogramma rond 2050 geen houden meer aan en bedreigt de algehele verzilting zowel de zoetwatereconomie als de drinkwatervoorziening.

Wil Borm, van de Adviesgroep Borm & Huijgens, benadrukt in dit artikel het belang van zekerheid, waaraan Plan Spaargaren een grote bijdrage kan leveren.

 

Het visionaire Deltaplan, dat voorzag in een zoet Zeeuws merengebied met een overvloed aan zoet water, verdween indertijd deels uit beeld. De Oosterschelde bleef zout met getijden en de Grevelingen werd een zoutwatermeer.

Een zoet Grevelingenmeer is echter op termijn zeer gunstig voor landbouw en industrie en om de algehele verzilting een halt toe te roepen. Mocht er iets mis gaan met het IJsselmeer, dan geeft een zoetwaterbuffer in het zuidwesten garanties voor de zoetwatervoorziening.

Na het lezen van de scherpe analyses van ir. W. Lases over de Zeeuwse verzilting wordt des te meer duidelijk waar het om draait. Wij raden u aan om hierover de vele deskundige artikelen van de afgelopen jaren in Waterforum Discussieforum eens na te lezen. Het zal u de ogen openen.

 

Het zoveelste Deltacongres

Op 5 november was het Nationaal Deltacongres wederom een ‘feel-good’ bijeenkomst. Propaganda en organisatie bleef immers in handen van de samenstellers van het Deltaprogramma zelf. Samenhang ontbrak in de verstrekte folders over ‘Leven in de Nederlandse Delta’, die alle vermelden dat het reageren op de onvoorspelbaarheid het leven in de delta zo boeiend en stoer maakt.

Dat klinkt spannend, maar zekerheid is zoveel beter. Zolang er geen landelijke eenheid in verziltingbeleid is en duurzaamheid te wensen over laat, schiet het Deltaprogramma schromelijk tekort wat betreft waterveiligheid en zoetwatervoorziening.

Schuiven met resterend zoetwater

Zo achten de beleidsmakers de buffer aan zoetwater op het Haringvliet en Hollands Diep wel voldoende, maar merkwaardig genoeg weerhoudt het hen niet om met een Kierbesluit weer zoutwater op het Haringvliet te brengen, waardoor tegendraads inlaatpunten voor zoetwater naar het oosten worden verplaatst.

Verder is men voornemens het Volkerak-Zoommeer (VZM) te verzilten en komen diverse eilanden aan het zoetwaterinfuus via aanvoer door de Roode Vaart. De voorlopige besparing van 25 m3/s aan zoetwater door een zout VZM komt ten goede aan Midden en West Nederland. Een druppel op een gloeiende plaat en weinig zinnig. Temeer daar deze regio zelf planologisch de tering niet naar de nering zet met betrekking tot het zoetwaterverbruik. Door uitbreidingswijken te blijven plannen en realiseren in dit gebied, waar polders rond de kernen nogal eens op - 5m N.A.P. liggen, wordt door onderbemaling zout water aangetrokken en dat vergt op zijn beurt weer meer en meer zoetwater. Daarnaast vraagt de strijd om het veen te beschermen om veel zoetwater. Er wordt hier al lang een achterhoedegevecht geleverd tegen verzilting, terwijl de zoutwaterdruk evident is met de ligging beneden de zeespiegel. Het zou veel logischer zijn om zich er voor te bereiden op echte verzilting of op het onder (zoet)water zetten. Dat zou veel kunnen besparen.

Een einde aan de zoetwaterverspilling

Het meest effectief is echter Plan Spaargaren, dat de aanleg van zeesluizen in de splitsing van de Oude en Nieuwe Maas omvat en zo de Nieuwe Waterweg aan de oostzijde afsluit. Dit maakt een einde aan het grootschalig zoetwaterverlies.

Kennisopbouw door inzicht, onderzoek en betrouwbare gegevens zijn onmisbaar.

Dat pleit voor het huidige onderzoek naar Plan Spaargaren.

Gezien de vele onzekerheden (in metingen, aannames of modellen) kiest Plan Spaargaren voor een robuuste veiligheidsfilosofie en tevens extra baten voor de buitendijkse gebieden en de zoetwatervoorziening.

Deze hoofdkeuze heeft invloed op het hele landelijk watersysteem en is de sleutel tot een klimaatbestendig Nederland. Plan Spaargaren creëert een omvangrijke zoetwaterbuffer. Met zeesluizen worden de bordjes in de delta verhangen en de mogelijkheden en duurzaamheid van het Deltaprogramma aanzienlijk vergroot.

 

Herziening Deltaprogramma

Alleen preventief beleid, in het verlengde van de Zuiderzeewerken en de Deltawerken, is de juiste aanpak. Wat betekent dat voor het huidige Deltaprogramma en de deltabeslissingen? Ook al zijn de bestaande rapporten nog zo zwaarwegend, is er na jaren consensus bereikt en wordt de inspraak vakkundig afgewimpeld, dan nog dient er een streep gehaald te worden door plannen die averechts of overbodig zijn. Uiteraard zal men een deel van de projecten kunnen herzien in een integraal kader en afstemmen op de lange termijn.

In het Projectenboek 2016 van de Unie van Waterschappen staan overigens vele nuttige projecten, die in het kader van het Hoogwaterbeschermingsprogramma zonder meer uitgevoerd kunnen worden. Het werk hoeft dus niet stil te liggen.

Vakmensen aan het roer

Wanneer alle voordelen van zeesluizen bij de diverse belangenorganisaties bekend zijn én onderkend worden kan Plan Spaargaren rekenen op een breed maatschappelijk draagvlak. Welvaart en milieu plukken er de vruchten van.

Ook telt hierbij onze mondiale verantwoordelijkheid. De hoeveelheid verbouwbare grond op aarde is beperkt. Door effectief gebruik ervan kan de toenemende wereldbevolking gevoed worden.

Tekorten aan zoetwater nemen wereldwijd toe. Nederland kan als exportland van zoetwater een belangrijke rol gaan vervullen.

Het wordt hoog tijd dat vakmensen met fundamentele kennis van waterveiligheid en zoetwatervoorziening sturing gaan geven aan het Waterschap Nederland en dat ze op basis van gericht onderzoek en integrale afwegingen komen tot verantwoorde besluiten. Dit vraagt om een effectieve reorganisatie van de leiding, de koers en de werkwijze van het Deltaprogramma.

De koers van minister Schultz

Wij gaan er van uit dat de minister als eerste de voordelen van het Plan Spaargaren gaat omarmen en daarmee het startschot geeft voor een radicale koerswijziging van het Deltaprogramma. Zij heeft daarbij de onvoorwaardelijke en brede steun nodig van de Tweede Kamer. Laten we erop vertrouwen dat de vorig jaar met grote meerderheid aangenomen motie Geurts een positief vervolg krijgt. De Adviesgroep Borm & Huijgens is optimistisch.

 

Op de hoogte blijven