Gedicht HedwigePolder.
Van dhr Rob de Theye uit Hulst ontvingen we het volgende gedicht van ene Adriana, wat voor de website wat bewerkt is:

O lieve Hedwige

 O lieve Hedwige, geschapen polderland,
herschapen door de Zeeuwen, ‘k hou van jouw o, prachtig land.
Het wuivend goudgeel graan, de blauwe bloesem van het vlas,
de hoge bomen en de struiken, zoals het altijd was.

De rust achter jouw hoge dijken, jouw omgeploegde vette klei,
wachtend op de boer die zaait,dit alles hoort er bij.
De meeuwen die er vliegen, de haas, konijn en de fazant,
ook zij kunnen genieten, van jouw rijke polderland

In ‘t voorjaar weer het frisse groen, van ‘t zaad dat wortel schiet,
de boer die ploegde en  gezaaid heeft, de boer, ook hij geniet.
Waarom de dijken nu doorsteken, onder water voor een andere natuur,
hoe kan men zo kortzichtig denken, polders zijn toch óók natuur

Door noeste arbeid, met veel liefde, ontstond dit land dat welvaart brengt
moet het nu wijken voor de waanzin, omdat een leek wat anders denkt?
Of zit hier achter heel wat anders, een ander finaciëel belang of plan?
En maakt men later van die polder er toch een nieuwe haven van?