Nieuws uit doel!

Volledige artikels op http://www.doel2020.org 

Inhoud:

  • Vlaamse Regering, gaan we nu samen een oplossing zoeken?
  • Antwerpen beslist en het Waasland zwijgt in alle talen
  • MLSO motiveert afbraken in Doel met leugenachtige verklaringen
  • PolderMAS viert derde verjaardag
  • 3G op Havendag
  • Actievoerders maken einde aan infomarkt Vlaamse overheid
  • Erfgoedgemeenschap protesteert tegen kap van honderden bomen
  • Ontwerper van nieuwe natuur wil behoud populieren... in eigen achtertuin
  • Fakkeltocht voor behoud van de Polder
  • Debat van Beverse milieuraad op 10 november kreeg onverwacht bezoek van actievoerders
  • Raad voor Vergunningsbetwistingen oordeelt: slibopspuiting in Arenbergpolder is illegaal
  • Kritiek op havencijfers over indirecte jobs
  • NBB: sfeer van malaise in de Antwerpse Haven
  • Scheldewijding en Doelse Feesten
  • Dit is mijn hof
  • Overlijden Charles Kimpe

Redt Plan Spaargaren het Deltaprogramma ?

In november 2014 nam de Tweede Kamer de motie Geurts aan: Plan Spaargaren, dat de aanleg van zeesluizen in de splitsing van de Oude en Nieuwe Maas omvat en zo de Nieuwe Waterweg aan de oostzijde afsluit, wordt nader onderzocht. Deze maatregel vergroot de waterveiligheid en bezuinigt op de uitgaven, maar is men zich ook bewust dat deze hoofdkeuze grote voordelen heeft voor het hele watersysteem?
Sinds 2008 geeft de Adviesgroep Borm & Huijgens aan dat het afsluiten van de Nieuwe Waterweg de sleutel is tot een klimaatbestendig Nederland en de redding van het Deltaprogramma
.

Deltaprogramma nog altijd onder de maat
Bij gebrek aan een landelijk raamwerk zette de planvorming voor de Zuidwestelijke Delta de overige deelplannen in een vroeg stadium op het verkeerde been. De optelsom van regionale en sectorale deelplannen bleek vervolgens niet het beoogde landelijk totaalplan voor een klimaatbestendig Nederland.

Bestuurders en politici lieten zich teveel sturen door hogere ambtenaren, door uitvoerders en belanghebbenden. Het ontbrak met regelmaat aan onderzoek en onderbouwing.Vaak zijn er besluiten genomen op basis van halve waarheden, met onvoldoende kennis van zaken en door het hanteren van onjuiste doelen. Plannen werden bovendien nogal eens doorgerekend op basis van de meest gunstige prognoses. Zo kreeg duurzaamheid een houdbaarheidsdatum, bleek robuust nogal kwetsbaar en innovatief werd experimenteel. Averechtse projecten die eenmaal op de rails zijn gezet, blijken nauwelijks te stoppen en leiden tot forse kapitaalvernietiging.
Het Deltaprogramma blijft wat betreft waterveiligheid en zoetwatervoorziening ver onder de maat gebleven en is nauwelijks gericht op de lange termijn.

Het Deltaprogramma is dan wel een gezamenlijke verantwoordelijkheid van de verschillende overheidslagen in Nederland, maar niemand weet meer wie eindverantwoordelijk is. Het programma stoelt op consensus en draagvlak. Men verschuilt zich sinds jaren achter elkaar.
De Nederlandse overheid behoort echter als een goed rentmeester te handelen.

Grootschalige systeemmaatregelen ontbreken
Tot nu toepakte men de landelijke waterproblemen aan met grote waterloopkundige systeemmaatregelen, zoals het graven van de Nieuwe Merwede, de Bergse Maas, het Kanaal bij Pannerden, de Zuiderzeewerken en de Deltawerken.
Hoe gaat het eigenlijk ditmaal? De herijking van de landelijke zoetwaterverdeling, die was gepland van 2009 tot 2015, is nooit doorgezet. Het nu voorgestelde voorzieningenniveau voor zoetwater accepteert bij voorbaat zoetwatertekorten. Meerlaagsveiligheid en overstromingsbestendigheid leggen zich al in zekere mate neer bij komende overstromingen.Tenslotte levert adaptief waterbeleid geen grootschalige systeemmaatregelen en zeker geen lange termijn oplossingen, maar resulteert slechts in een aanpak die veel weg heeft van pleisters plakken. Ondanks alle goede bedoelingen wordt er te weinig voortgang geboekt en langzaamaan zet het Deltaprogramma zich klem.

Zoetwater van levensbelang
Minder dan een tienduizendste van al het water op aarde is zoet oppervlaktewater.
Van dit water in rivieren en meren is veel leven en welvaart afhankelijk.
Het merendeel van het zoet oppervlaktewater gaat in Nederland verloren via de Nieuwe Waterweg met de intentie hiermee het zout terug te dringen. Dit beleid houdt de landelijke zoetwatervoorziening in een wurggreep en maakt van onze overheid de grootste waterverspiller. Met de verwachte afname van minimum rivierafvoeren is deze werkwijze een doodlopende weg. Intussen verzilt Nederland met een tempo van zo’n 10.000 ha per jaar en verslechtert het vestigingsklimaat aanzienlijk.
De waterafhankelijke land– en tuinbouwsectoren leveren nu nog ons grootste exportproduct, met een zeer hoge bijdrage aan het BNP, veel werkgelegenheid en de grootste opbrengst per hectare. Verzilting bedreigt naast deze sectoren eveneens het meest geïndustrialiseerde en dichtstbevolkte deel van het land.
Herziening van de Deltabeslissingen en het Deltaprogramma is uit het oogpunt van waterveiligheid en zoetwatervoorziening dan ook zeer wenselijk.
Laten we dit vooral doen voor het te laat is.

Vooruit verdedigen
De juiste aanpak is een preventief beleid in het verlengde van de Zuiderzeewerken en de Deltawerken. Het wordt hoog tijd dat vakmensen sturing gaan geven aan het Waterschap Nederland en op basis van gericht onderzoek en integrale afwegingen komen tot verantwoorde besluiten.
Vooruit verdedigen met effectieve maatregelen is hard nodig. Elke euro die gebruikt wordt voor verkorting en versterking van de primaire waterkeringen is een optimale investering. Voor de waterveiligheid moet het Waterschap Nederland haar dijkring kunnen sluiten en alleen met druk van zoetwater kan de algehele verzilting teruggedrongen worden.

Zeesluizen voor de Nieuwe Waterweg
Het Plan Spaargaren creëert een omvangrijke zoetwaterbuffer door een einde te maken aan het grootschalig zoetwaterverlies. Alle inlaatpunten voor zoetwater worden veilig gesteld en er komt voldoende zoetwater om de algehele verzilting tegen te gaan en het zout terug te dringen tot zo ver mogelijk tegen de kustlijn. De herijking van de landelijke zoetwaterverdeling wordt een feit. Nederland mag zoet worden en blijven. De oude stadshavens en de rivieren naar de Rijnmond worden zoet en getijloos. De waterhoogte wordt meer beheersbaar. Dit is gunstig voor de diepgang van de scheepvaart en geeft in de benedenrivieren minder schutproblemen.
Ook de rivierwaterveiligheid neemt toe doordat de hoogwaterstanden bij Rotterdam gemiddeld een meter lager uitvallen dan nu. Het omslagpunt van rivieren en zee verplaatst zich van de kwetsbare regio Drechtsteden naar de Zuidwestelijke Delta, een regio met waterbergend vermogen.

De aanvoer van zoetwater naar het zuidwesten betekent naast toename van nutriënten voor de vis- en schaaldiersectoren eveneens een kwaliteitsverbetering van het oppervlaktewater en verhoging van de biodiversiteit door zoetzout overgangen en estuariene dynamiek. Dit alles bevordert ook natuurbeleving en recreatie en met de verruimde mogelijkheden voor vismigratie voldoen we met gemak aan de internationale verplichtingen.
Economie en milieu plukken er de vruchten van. Wanneer alle voordelen van zeesluizen bij de diverse belangenorganisaties bekend zijn, ligt het voor de hand dat deze systeemmaatregel kan rekenen op een breed maatschappelijk draagvlak.
In november 2015 wordt de uitslag van het onderzoek bekend gemaakt. Als alle baten en lange termijn garanties integraal worden meegewogen bij de uiteindelijke beslissing, dan is de kans groot dat het Deltaprogramma, dat we tot nu toe als risicovol en miljardenverslindend beschouwen, gered gaat worden door Plan Spaargaren.

W. Borm Adviesgroep Borm & Huijgens - integraal waterbeheer, oktober 2015

Welke koers kiest minister Schultz?

De komende reactie van minister Schultz naar de Tweede Kamer op de uitkomst van de studie naar Plan Spaargaren kan de richting bepalen naar een klimaatbestendig Nederland.

Als de afname van de minimum rivierafvoeren in de zomer blijft zoals voorspeld, dan is er met het huidige Deltaprogramma rond 2050 geen houden meer aan en bedreigt de algehele verzilting zowel de zoetwatereconomie als de drinkwatervoorziening.

Wil Borm, van de Adviesgroep Borm & Huijgens, benadrukt in dit artikel het belang van zekerheid, waaraan Plan Spaargaren een grote bijdrage kan leveren.

 

Het visionaire Deltaplan, dat voorzag in een zoet Zeeuws merengebied met een overvloed aan zoet water, verdween indertijd deels uit beeld. De Oosterschelde bleef zout met getijden en de Grevelingen werd een zoutwatermeer.

Een zoet Grevelingenmeer is echter op termijn zeer gunstig voor landbouw en industrie en om de algehele verzilting een halt toe te roepen. Mocht er iets mis gaan met het IJsselmeer, dan geeft een zoetwaterbuffer in het zuidwesten garanties voor de zoetwatervoorziening.

Na het lezen van de scherpe analyses van ir. W. Lases over de Zeeuwse verzilting wordt des te meer duidelijk waar het om draait. Wij raden u aan om hierover de vele deskundige artikelen van de afgelopen jaren in Waterforum Discussieforum eens na te lezen. Het zal u de ogen openen.

 

Het zoveelste Deltacongres

Op 5 november was het Nationaal Deltacongres wederom een ‘feel-good’ bijeenkomst. Propaganda en organisatie bleef immers in handen van de samenstellers van het Deltaprogramma zelf. Samenhang ontbrak in de verstrekte folders over ‘Leven in de Nederlandse Delta’, die alle vermelden dat het reageren op de onvoorspelbaarheid het leven in de delta zo boeiend en stoer maakt.

Dat klinkt spannend, maar zekerheid is zoveel beter. Zolang er geen landelijke eenheid in verziltingbeleid is en duurzaamheid te wensen over laat, schiet het Deltaprogramma schromelijk tekort wat betreft waterveiligheid en zoetwatervoorziening.

Schuiven met resterend zoetwater

Zo achten de beleidsmakers de buffer aan zoetwater op het Haringvliet en Hollands Diep wel voldoende, maar merkwaardig genoeg weerhoudt het hen niet om met een Kierbesluit weer zoutwater op het Haringvliet te brengen, waardoor tegendraads inlaatpunten voor zoetwater naar het oosten worden verplaatst.

Verder is men voornemens het Volkerak-Zoommeer (VZM) te verzilten en komen diverse eilanden aan het zoetwaterinfuus via aanvoer door de Roode Vaart. De voorlopige besparing van 25 m3/s aan zoetwater door een zout VZM komt ten goede aan Midden en West Nederland. Een druppel op een gloeiende plaat en weinig zinnig. Temeer daar deze regio zelf planologisch de tering niet naar de nering zet met betrekking tot het zoetwaterverbruik. Door uitbreidingswijken te blijven plannen en realiseren in dit gebied, waar polders rond de kernen nogal eens op - 5m N.A.P. liggen, wordt door onderbemaling zout water aangetrokken en dat vergt op zijn beurt weer meer en meer zoetwater. Daarnaast vraagt de strijd om het veen te beschermen om veel zoetwater. Er wordt hier al lang een achterhoedegevecht geleverd tegen verzilting, terwijl de zoutwaterdruk evident is met de ligging beneden de zeespiegel. Het zou veel logischer zijn om zich er voor te bereiden op echte verzilting of op het onder (zoet)water zetten. Dat zou veel kunnen besparen.

Een einde aan de zoetwaterverspilling

Het meest effectief is echter Plan Spaargaren, dat de aanleg van zeesluizen in de splitsing van de Oude en Nieuwe Maas omvat en zo de Nieuwe Waterweg aan de oostzijde afsluit. Dit maakt een einde aan het grootschalig zoetwaterverlies.

Kennisopbouw door inzicht, onderzoek en betrouwbare gegevens zijn onmisbaar.

Dat pleit voor het huidige onderzoek naar Plan Spaargaren.

Gezien de vele onzekerheden (in metingen, aannames of modellen) kiest Plan Spaargaren voor een robuuste veiligheidsfilosofie en tevens extra baten voor de buitendijkse gebieden en de zoetwatervoorziening.

Deze hoofdkeuze heeft invloed op het hele landelijk watersysteem en is de sleutel tot een klimaatbestendig Nederland. Plan Spaargaren creëert een omvangrijke zoetwaterbuffer. Met zeesluizen worden de bordjes in de delta verhangen en de mogelijkheden en duurzaamheid van het Deltaprogramma aanzienlijk vergroot.

 

Herziening Deltaprogramma

Alleen preventief beleid, in het verlengde van de Zuiderzeewerken en de Deltawerken, is de juiste aanpak. Wat betekent dat voor het huidige Deltaprogramma en de deltabeslissingen? Ook al zijn de bestaande rapporten nog zo zwaarwegend, is er na jaren consensus bereikt en wordt de inspraak vakkundig afgewimpeld, dan nog dient er een streep gehaald te worden door plannen die averechts of overbodig zijn. Uiteraard zal men een deel van de projecten kunnen herzien in een integraal kader en afstemmen op de lange termijn.

In het Projectenboek 2016 van de Unie van Waterschappen staan overigens vele nuttige projecten, die in het kader van het Hoogwaterbeschermingsprogramma zonder meer uitgevoerd kunnen worden. Het werk hoeft dus niet stil te liggen.

Vakmensen aan het roer

Wanneer alle voordelen van zeesluizen bij de diverse belangenorganisaties bekend zijn én onderkend worden kan Plan Spaargaren rekenen op een breed maatschappelijk draagvlak. Welvaart en milieu plukken er de vruchten van.

Ook telt hierbij onze mondiale verantwoordelijkheid. De hoeveelheid verbouwbare grond op aarde is beperkt. Door effectief gebruik ervan kan de toenemende wereldbevolking gevoed worden.

Tekorten aan zoetwater nemen wereldwijd toe. Nederland kan als exportland van zoetwater een belangrijke rol gaan vervullen.

Het wordt hoog tijd dat vakmensen met fundamentele kennis van waterveiligheid en zoetwatervoorziening sturing gaan geven aan het Waterschap Nederland en dat ze op basis van gericht onderzoek en integrale afwegingen komen tot verantwoorde besluiten. Dit vraagt om een effectieve reorganisatie van de leiding, de koers en de werkwijze van het Deltaprogramma.

De koers van minister Schultz

Wij gaan er van uit dat de minister als eerste de voordelen van het Plan Spaargaren gaat omarmen en daarmee het startschot geeft voor een radicale koerswijziging van het Deltaprogramma. Zij heeft daarbij de onvoorwaardelijke en brede steun nodig van de Tweede Kamer. Laten we erop vertrouwen dat de vorig jaar met grote meerderheid aangenomen motie Geurts een positief vervolg krijgt. De Adviesgroep Borm & Huijgens is optimistisch.

 

 De titel  Ja,de Hertogin Verdrinkt

Verwijst naar een nieuwe website die ons een blik gunt op de schoonheid, de vergankelijkheid, de geschiedhier en niet verderenis van een cultureel gebied voordat het verwoest wordt en zinsloos ten onder gaat.

Klik dus regelmatig op onderstaande site en zet die bij je favorieten!!! 

www.standplaats-hedwige.info  .

  

gelezen op facebook.

DE AFBRAAK VAN OUDEN DOEL.


reinaerthoeve Een dag geleden in de polder: de zon steekt, de boeren ploegen het winterland, de wilde ganzen strijken neer in de natuurgebieden, en de slopers rukken aan in Ouden Doel (zie de foto van de Reinaerthoeve).
De afbraakwerken vinden nog de hele week plaats, en dat zonder dat de kranten er één woord over schrijven. Het eeuwenoude gehucht, een dorpje op zich, moet samen met het boerenland in de wijde omgeving wijken voor nieuwe natuur. Het 'robuuste Grenspark', dat er in de plaats komt, wordt nu op YouTube gepromoot door de overheid.

Oordeel zelf hoe de overheid het afgraven van een historisch cultuurlandschap, het verdrijven van een gemeenschap en het aanleggen van nieuwe natuur presenteert aldus de schrijver.:
Ieder die daar woont en de Zeeschelde kent weet dat het een verstikkend rietland wordt als het niet jaarlijks wordt uitgebaggerd en geherstructureerd.En wie mag dat betalen denkt U? Juist , de trouwe onderdanen.

 https://www.youtube.com/watch?v=Tl2gkk8jWvE

Vandaag bericht Dagblad "De Stem".

 

Strop Waterdunen vorig jaar al bekend. 

DOOR MARTIJN DE KONING EN ERNST JAN ROZENDAAL

De gemeente Sluis heeft al in september vorig jaar aan de provincie laten weten
dat er geen rijksbijdrage komt voor explosievenonderzoek in Waterdunen. 
Het tekort van een half miljoen euro was in het provinciehuis dus al langer dan een jaar bekend. 
 

Het dagelijks provinciebestuur meldde anderhalve week geleden dat het natuur- en recreatieproject Waterdunen bij Groede kampt met een tekort van 3 miljoen euro. Provinciale Staten reageerden geschokt. Een deel van het tekort, zo zei gedeputeerde Ben de Reu, ontstond doordat het Rijk de zogenoemde 'bommenregeling' heeft stopgezet. Dat is een strop van een half miljoen euro.

Deze tegenvaller had opgenomen kunnen worden in het overzicht van de grondexploitatie (GREX) én de zomernota die eerder dit jaar aan Provinciale Staten werden gestuurd, maar daaruit bleken geen problemen met de financiering van Waterdunen.

De Reu bevestigt dat de tegenvaller vorig jaar door Sluis is gemeld, maar bij het maken van de GREX over het hoofd is gezien. Dat komt volgens hem omdat er te weinig mensen op het project Waterdunen zitten. "Ze werken zich echt het snot voor ogen, maar het is te veel werk voor te weinig mensen. Daar moeten we naar kijken."

De ruimingskosten werden in 2013 op ongeveer een miljoen euro begroot. De provincie vroeg de gemeente Sluis om bij het Rijk een beroep te doen op de compensatieregeling. Die komt namelijk uit het gemeentefonds. De gemeente zou het geld daarna doorsluizen naar de provincie. De Sluise gemeenteraad ging in mei 2013 akkoord met die constructie.

Per 1 januari 2015 heeft het ministerie van Binnenlandse Zaken de regeling veranderd. Tot die tijd kregen gemeenten met veel explosieven in de bodem, zoals Sluis, een vaste bijdrage van 2000 euro per nieuw gebouwde woning. Vanaf begin dit jaar kan een vergoeding van zeventig procent van gemaakte onkosten worden gekregen. Het bommenonderzoek is al achter de rug, maar veel van de recreatiewoningen in Waterdunen moeten nog worden gebouwd.

De vaste bijdrage daarvoor is vervallen, waardoor Sluis een half miljoen euro misloopt. "We weten dit sinds september vorig jaar", vertelt woordvoerster Justa van Hermon van de gemeente Sluis. "En uiteraard hebben we dat toen meteen aan de provincie laten weten." De financiële strop is voor de provincie en niet voor de gemeente, want die zou het geld alleen maar doorgeven.

Sluis heeft in 2014 al aan de provincie gemeld dat er geen half miljoen euro komt uit de 'bommenregeling' van het Rijk

PERSBERICHT
westerscheldemonding

WORLD WATER WORKS: GROOTS WATERBOUWKUNDIG- EN HAVENCONGRES

​Op 23 en 24 maart 2016 vindt in Antwerp Expo het waterbouwkundig congres en vakbeurs ‘World Water Works’ plaats.
Tijdens het tweedaags evenement komen wetenschap, praktijk en trends samen op het gebied van (internationale) waterbouwkundige werken, havensamenwerking en kust- en oeverwerken. De stijgende zeespiegel, de steeds groter wordende schepen, de druk op de toegankelijkheid van havens en vaarwegen, evenals de infrastructurele voorzieningen zijn mondiale problemen, die de gemoederen de komende jaren en decennia flink zullen bezighouden.

Sprekers van formaat
Onder voorzitterschap van professor Han Vrijling (TU Delft) bieden internationale sprekers  een afwisselend tweedaags programma. Welke logistieke problemen zijn te verwachten nu de schepen steeds groter worden?
Frans Koch (Koch Consultancy Group) geeft als antwoord hierop een lezing over een buitengaatse overslaghaven.
PIANC Young Professionals presenteert een visie op de bouw van een offshore terminal en een tweede Noord-Zuidverbinding.
Royal Haskoning DHV vertelt over het Mekong Delta Plan. Zowel Arcadis als mevrouw drs. Karla Peijs  geven een presentatie over  het kanaal Seine – Noord-Europa over enerzijds het ontwerp en de bouw en anderzijds over de economische betekenis. Ook heeft de Europese Commissie haar medewerking toegezegd: 
Catherine Trautmann, Coördinator North-Sea Baltic Core Network Corridor gaat dieper in op de noodzaak van samenwerking  tussen de havens in het Scheldebekken.
Op www.worldwaterworks.nl kan men het volledige programma terugvinden.

World Water Works is niet te missen voor personen die beroepshalve betrokken zijn bij het onderhoud en de aanleg van havens, vaarwegen, droge- en natte infrastructurele voorzieningen, de bescherming van het achterland en de nautische veiligheid. 

Tijdens het waterbouwkundig congres ‘Bouwen in Water’ op 2 oktober 2014 is de basis gelegd voor het huidige World Water Works. Bouwen in Water zoomde in op de toekomstvisie voor de Westerschelde, haar havens en industrieën. Daar kwamen onder meer de gevolgen van de klimaatverandering in relatie tot haveninfrastructuur, kust- en oeverwerken en nautische veiligheid aan bod.
Gezien deze onderwerpen zich niet beperken tot het Scheldebekken, krijgt het congres een passend vervolg, waar dezelfde thema’s vanuit een internationale optiek worden bekeken.
​​

NOOT .
Voor meer informatie over dit persbericht kunt u contact opnemen met Rein van Vliet (eigenaar ESC International)
via +31 (0)6-23045940  of e-mail: This email address is being protected from spambots. You need JavaScript enabled to view it..

onderdewaterspiegel

 

Ingezonden door bezoeker van bovengenoemde film. Jo Everaert

Een film waar veel onder de oppervlakte blijft.
Het is een samenvatting van vele besluiten waarin de de macht van Antwerpen doet denken aan de geschiedenis van "Het vrouwtje van Stavoren" of "Schouwen, Schouwen, het zal U doen berouwen!". 
Waar wel de triomf gestoond wordt bij bestuursders als blijkt dat de Polder toch onder water moet.
Je bespeurt alleen triomf en geen mededogen!! 
Waar onder de oppervlakte blijft "Het bittere leed"van de boerenbevolking en de protestbeweging van een overgroot deel van de Zeeuwse bevolking.
Waar onder water blijft dat net zoals in Syrië eeuwenoude cultuur zinloos wordt vernield.
Waarom? 
Alleen omdat dit overeengekomen is.!! 
Waar onder water blijft dat Antwerpen leden van de natuurbeweging gelden heeft geschonken,  in hun bestuurlijk apparaat zijn opgenomen en op de loonlijst staan.

Het argument dat het onder water zetten van poldergebieden langs de kusten van de Westerschelde  om zo het afkalven van de dieper gemaakte vloed- en ebgeulen die tegelikertijd voedselbronnen kunnen worden voor vogels en vissen noodzakelijk is wegens de verdieping is een te verdedigend standpunt.

Maar wat heeft dat te maken met de Hedwige Polder die achter het Verdronkenland van Saeftinge ligt??
Dat daardoor alleen maar een modderpoel kan worden, tenzij met extra gelden er jaarlijks weer uitgebaggerd moet worden.
Wat heeft dat nu te maken met de verbetering van de waterkwaliteit van de Westerschelde als Het Zwin, gelegen aan de Noordzee op de grens met België, verder ontpolderd wordt?
Omdat beide gebieden nu eenmaal met naam genoemd staan in de overeenkomst ??

Tijdens de nabespreking kwam nog eens naar voren dat over 50 jaar door stijging van de zeespiegel, opwarming van de aarde en het veranderend klimaat ook de Westerschelde terug gebracht zal moeten worden wat het rond het jaar 1200 is geweest.

Een zoetwater afvoerrivier waar het zoute water enigszins zich zal opdringen.
En ANTWERPEN ? Een ondergeschikte rol in het veroer vanaf  de buitengaatse containerterminals, zoals nu ook GENT, TERNEUZEN , en VLISSINGEN functioneren zullen.
De arrogantie van de macht maakt meer kapot dan dat je lief is !!

Kijk eens op onderstaande links om het leed te proeven zoals beschreven in "Mijn Hof" en de bevindingen van de Noordpoolexpeditie in verband met het opwarmen van de aarde en de klimaatveranderingen...            Klik op onderstaande linken.            

http://www.npo.nl/vpro-boeken/18-10-2015/VPWON_1232859

 http://www.gemistvoornmt.nl/a.aspx/494200800/0

 Het zal U een nog beter inzicht geven.

We lazen voor U in Dagblad "De Stem".

Veel mis rond Waterdunen

Drie miljoen euro is voor de provincie, die 'slechts' acht miljoen in Waterdunen zou steken, wel erg veel geld.
DOOR MARTIJN DE KONING

Analyse.
De aanleg van Waterdunen kost alles bij elkaar zo'n 200 miljoen euro. 
De provincie staat voor nog geen acht miljoen euro op de rol, plus de inbreng van ruilgronden voor de landbouwers in het gebied. 
In dat licht bezien is drie miljoen extra opeens een hele hoop geld.

Opvallend is overigens dat het tekort pas ontdekt is na een spoedcontrole. Die kwam er enkel naar aanleiding van het Sloewegdebacle.
En dat grondbezitters recht hadden op een hogere grondprijs dan ze in eerste instantie kregen, daarover deed de rechtbank afgelopen voorjaar al een uitspraak. De provincie lijkt niet in staat zelf grote projecten tot een goed einde te brengen.

Gedeputeerde Ben de Reu geeft aan naar oplossingen te zoeken binnen de begroting. Nu moeten Provinciale Staten de portemonnee trekken,
anders moet nóg meer bezuinigd worden op de recreatieve onderdelen van Waterdunen, zoals wandel- en fietspaden en speelvoorzieningen.
Daarmee gaat het lokkertje waarmee in West-Zeeuws-Vlaanderen enig draagvlak voor Waterdunen werd geschapen - de recreatieve meerwaarde voor inwoners van de streek - de prullenbak in. De natuur in Waterdunen wordt dan minder 'beleefbaar' dan steeds werd gepromoot.
En dan krijgen de tegenstanders van het vroege uur alsnog gelijk.
Als nu bezuinigd moet worden op recreatieve voorzieningen, daalt het draagvlak voor het project in de regio nog
verder.
Noot:
In het verleden is er te veel gesuggereerd dat alles in orde was met de gondverwerving. Neen dus. De claims komen nu pas . let maar op! 
Nu eenmaal die hele kust met polders en al overhoop is gehaald, moeten we hopen dat het de werkgelegenheid zal bevorderen en de mensen er kunnen gnieten. Het ligt gelukkig  aan de Noordzee en niet in de Scheldemonding.

 

 

De documentaire Onder de Oppervlakte:

Dinsdag 20 oktober in Cine City te Terneuzen.

Voor onze lezers in de buurt van Den Haag en Amsterdam: de documentaire wordt zaterdag17 oktober vertoond in het Eye te Amsterdam, aanvang 13.00 uur.

Donderdag 22 oktober in het Filmhuis, Spui 191 2511 Den Haag met nabespreking door Axel Buijse, vertegenwoordiger Vlaamse regering en Hans Vollaard, universitair docent Nederlandse en EU politiek.

De documentaire is vandaag bekeken bij het ministerie van Buitenlandse Zaken.

Hebt u de film bekeken, wilt erop reageren? Stuur ons een reactie. We zijn benieuwd naar uw mening, mag ook over andere gebeurtenissen rondom ontpolderen.

Lezing Chris de Stoop over zijn boek “Dit is mijn Hof”:

Goes                Paard van Troye     28 oktober/ 20.00 uur

Kieldrecht    OC Ermenrike            2 december/20.00 uur

Kennis hebben we genomen van de miljoenenoverschrijding bij project Waterdunen, de feestelijke overdracht project Perkpolder aan de gemeente Hulst en de feestelijke opening van het infopunt Prosper-Hedwige bij Ouden Doel. Met gemengde gevoelens!

 

Een klein gedeelte uit de Nieuwsbrief uit  Rhoon bij Rotterdam over hun problematiek met de natuuraanleg, zie ookwww.buijtenland.nl  

De Kwartiermakers en de Provincie

Op de informatieavond, welke voor de kwartiermakers in het Veerhuijs is belegd, is namelijk duidelijk geworden dat er echt een stap in de goede richting is gezet. Deze kwartiermakers, die het plan Veerman en het Boerenplan (of eigenlijk het plan van de Vereniging Nederlands Cultuurlandschap) als uitgangspunt willen nemen om van onderop, dus samen met de bewoners en belanghebbenden een gebiedscoöperatie op te richten die de plannen handen en voeten gaat geven.

Samen, met elkaar, het gebied gaan inrichten is al een heel andere insteek als alle vorige van bovenop opgelegde plannen en kaders. Waarin je nu ook samen met betrokkenen tot een inrichtingsvoorstel moet zien te komen met inspraak van alle betrokken partijen. Dus dat punt, waar ik me met anderen jaren voor heb ingezet is gemaakt en ingezien door lokale en provinciale overheden.

Vriendelijke groet

Nout en Magda de Feijter

Op de hoogte blijven